طلاق

 

حدود دوسال می شه از اومدن همتا به زندگی مون.

 

از اونجایی که همتا دوست نداشت روند زندگی و ... رو بنویسم ، چیزی ننوشتم. از بعد از اون زمان که گفتم مشکلاتی دارند و دعا کنید ، اظهار کرد که دوست نداره و ...  بنابراین ننوشتم.

ولی خوب ، الان باید یسری موارد رو بگم.

از ابتدا زندگی همتا و همسر دچار مشکلات بسیاری بود ، تو این مدت شاید حدود یک سالی همتا زندگی مستقلی داشت . اسم طلاق توسط همتا همون اول ورودش به زندگی اومد ، اما روند جدایی از ماه رمضان گذشته جدی شد، اما بعد از مشاوره های فرهنگسرا و ... مواردی که برای طلاق توافقی لازم بود و ایه سوره تغابن بنای همسر بر مصافحه شد و سعی کرد زندگی رو حفظ کنه ، علی رقم همه مشکلات. بنابراین طلاق مسکوت ماند و سعی بر سازش بیشتر شد .  ولی بعد از حدود بهمن ماه سال ۹۹ دوباره روند طلاق جدی شد. 

باز هم در این روند بنای همسر بر مصاحفه بود و بعد هم اینکه طبق ایه  سعی کنه اگر بناست طلاق رخ بده به شایستگی باشه. حتی تا همین چند روز قبل از طلاق هم فکر نمی کردم طلاق رخ بده ، با توجه به فرصتهایی که همسر جهت ساخت زندگی به همتا داد و چشم پوشی ، اما همتا با توجه به بیماری مادرش و ... تصمیم گرفت بره و رفت.

 

 

 

امیدوارم همه در زندگی شون ارامش باشه

امیدوارم همتای سابق ما هم به اونچه دلش می خواد برسه و در مسیری که برای زندگی اش انتخاب کرده موفق شه

امیدوارم خداوند یه خانم عالی هم روزی همسرم بکنه و برای هم خواهر های خوبی باشیم و همیشه زیر یه سقف به خوبی و خوشی زندگی کنیم و فرزندانی صالح بیاریم و تربیت کنیم و همیشه خدا رو برای این ازدواج شاکر باشیم

 

 

 

 

بعضی ها می پرسن پشیمون نشدی و ...؟

می خوام ب گم اصلا و ابدا.

مثل اینکه ادم یه ازدواج داشته باشه و بعد طلاق بگیره به هر دلیل ، ایا اون افراد از اصل ازدواج منصرف می شن و اصل ازدواج رو بد می دونن؟ قطعا نه

به هر حال در جریان زندگی تعددی ما مشکلات زیادی وجود داشت و قطعا هر کدوم از ما بیشترین سعی مون رو برای ساختن و حفظ زندگی کردیم ولی نشد. این موجب نمی شه از اصل حکم تعدد و حکم خدا منصرف بشیم یا بدمون بیاد. اصل حکم درسته هرچند اگر گاهی به بن بست بخوره.