خودسازی چگونگی دید به مشکلات

تو ماشین بودم و فکرمیکردم

یاد ایه الدنیا لعب و لهو افتادم

دنیا بازیچه است

یعنی همه چیز دنیا

یعنی همه نیاز ها و حس های دنیایی

 

یعنی اون زمانی که  بیدار شی از خواب و ببینی تو خواب بودی،

یعنی اون زمانی که از صحنه نمایش بیای پایین و بری خونت و سراغ زندگی واقعیت،

اون زمان می بینی و می فهمی دنیا بازیچه است

مثل بازیی که بچه ها می کنن و بعد می رن سراغ زندگی واقعی و اصلی

پس تمام حس های ناراحتیی که تو جریان نمایش داره الکیه.... تمام ناراحتیی که تو خواب داره الکیه.... یعنی کاملا بی ارزشند... مثل وسایل اسباب بازی... همه این دنیا الکیه... بازیه... مثل نسبتها و مامان و بابای بازی هامون... مثل نقشها و نسبت های نمایش... مثل خوابه... بیدار می شیم می بینیم  نسبت واقعی و شخص واقعی خدا و ائمه بودند ...

 

بهتر هر چه سریعتر بزرگ شیم

بزرگ شیم و اونقدر سرگرم بازی نشیم که زندگی اصلی رو یادمون بره

بزرگ شیم و با بازی، از زندگی اصلی غافل نباشیم و هر لحظه یاد اون باشیم و حتی نقش و بازی مون در راستای زندگی اخرتمون باشه

 

دنیا لهو و لعبه

یعنی چی؟ 

چیِ دنیا بازیچه است؟

یعنی تمام این ناراحتی ها که برای دنیا برامون پیش میاد بازیچه است...

همینایی که دلمون رو می شکنه و غمگینمون می کنه

همینایی که از یاد اخرت غافلمون می کنه

همینایی که ما رو به خودش مشغول می کنه و از خودمون !  غافل می شیم

 

 

اره دنیا بازیچه است یعنی همین حسهایی که پیدا می کنیم و فکر و ذکرمون می شه و از خودمون و گناهامون غافل می شیم...

همینایی که ما رو به خودش مشغول می کنه تا به گناهانمون مشغول نباشیم

 

همینایی که ما رو به خودش مشغول می کنه تا به گناهانمون مشغول نباشیم....

 

 

باید موقع ناراحتی و ... فقط به گناهانمون فکر کنیم و به اخرت ، و مرتب یادمون باشه دنیا بازیچه است... یعنی هرچیزیش که در راستای اخرت نیست بازیچه است... یعنی روابط و مال و اموال و زن و شوهر و همتا و بچه و خوشحالی و ناراحتی بخاطر یا از دست اونا بازیچه است... یعنی...

 

باید تمام حواسمون باشه بخاطر چیزی جز اونچه مربوط به اخرته ناراحت نشیم و بدونیم همتا و همسر و دنیا بازیچه اند و می خواند ما رو مشغول کنند تا از اصل ماجرا دور بشیم...

مراقب باشیم

مراقب باشیم بازی نخوریم...